√ មិនស្មានដើមកន្ទួតអាចជួយព្យាបាលជំងឺបានច្រើន ដូចជា៖ ក្អក,គ្រុនក្តៅ,បូល,ស្វាយ,របួសចេញឈាម,រមាស់,ឈឺធ្មេញ,ឈឺភ្នែក,រលាកត្រចៀកថែមតែងទាំងជួយ ព្យាបាលចែងថ្ងៃផងដែរ....

លក្ខណៈរុក្ខជាតិ ៖ ជាចុល្លព្រឹក្ស មានកំពស់ពី ៤ម៉ែត្រ ទៅ ៦ម៉ែត្រ គល់រលោង មែកស្រួយ គ្រើមៗដោយសារស្នាមធាងរបេះជ្រុះ។

ស្លឹក ៖ ស្លឹកទោលដុះឆ្លាស់ទងរាងពងក្រពើស្រួចចុង ប្រវែងប្រហែល ៥ទៅ៧ស.ម ទទឹង ៣ទៅ៥ស.ម។

ផ្កា ៖ តូចៗពណ៌ក្រហមព្រៀងតិចៗ នៅផ្លែមានចង្អូរ៣ មានគ្រាប់តែមួយ។

កន្លែងដាំដុះ ៖ ច្រើនមានដាំ និង ដុះនៅក្បែរផ្ទះ សំរាប់ហូបផ្លែ និង ស្លឹកសំរាប់ហូបជាបន្លែ។

រសជាតិ ៖ ផ្លែមានរសជាតិ ជូន និង ផ្អែម ឬ សាប ប្រើសំរាប់ជាថ្នាំ បំបាត់ស្រេកទឹក។

ផ្នែកប្រើប្រាស់ ៖ ប្រើ ឫស-ស្លឹក និងដើម ស្លឹកនិងឫសឃាត់ឈាមថែមតែងនិងជួយ រំលាយឈាមផ្តុំ ធ្វើអោយឈាមរត់ស្រួល។

សមាសធាតុគីមី ៖ ក្នុងផ្លែមានទឹក មានProtides,Lipdes,Glucides,Acid Acetique,Vitamine C,។ សំបកឫសមាន Tanin ១៨ ភាគរយ,Saponine,Acid Galique.

ការព្យាបាល ៖ -ផ្លែ :ជាថ្នាំត្រជាក់ ព្យាបាលក្អក ។ -សំបកដើម : ព្យាបាលបូស.ស្វាយ.របូសចេញឈាម.រមាស់.ឈឺធ្មេញ.ឈឺភ្នែក.រលាកត្រចៀកមានខ្ទុះ. ក្អកមានស្លេស្ម៍.ស្ងោរងូតសំរាប់ព្យាបាលចែងថ្ងៃ។ -ឫស និង សំបកឫស មានជាតិពុល ព្យាបាលរោគសើរស្បែក ដោយដាំទឹកលាងពីលើកន្លែងរមាស់ និង ចែងថ្ងៃ។បើផឹកត្រូវប្រើកំរិតតិចតួច ដោយប្រុងប្រយ័ត្នព្រោះមានជាតិពុល។ - ស្លឹក ព្យាបាល គ្រុនក្តៅ.ស្ងោរងូតព្យាបាលចែងថ្ងៃ.ឈាមអញ្ចាញធ្មេញ។ សូមពិនិត្យ និងពិគ្រោះជាមួយគ្រូពេទ្យឱ្យបានច្បាស់លាស់ និងអស់លទ្ធភាពជាមុន។ វិធីនេះអាចប្រើសាកល្បងនៅពេលដែរអ្នកមិនមានជម្រើសផ្សេង។

ដកស្រង់ពី ៖ សៀវភៅរុក្ខជាតិឱសថកម្ពុជា ក្រសួងសុខាភិបាល មជ្ឈមណ្ឌលជាតិស្រាវជ្រាវវេជ្ជសាស្ត្របូរាណកែសម្រួលដោយ ៖ ទុយ ហ៊ួត.VD7NEWS